VI Tydzień Okresu Wielkanocnego, Rok C


Dz 16, 11-15; Ps 149, 1-2. 3-4. 5-6a i 9b (R.: por. 4a); J 15, 26b. 27a; J 15, 26-16, 4a


Duch Prawdy będzie świadczył za Jezusem, jeśli nastąpią spory, będzie przygotowywał ludzi do spotkania z uczniami Jezusa głoszącymi ewangelię. Duch objawi prawdę i moc. Uczniowie mają mówić tylko prawdę - opowiadać, głosić, nauczać tylko to, co widzieli i słyszeli. Wrogami uczniów Jezusa są ludzie, którzy myślą, że służą Bogu prześladując wierzących w wysłannika Boga Jego Syna, Jezusa. Będą nawet zabijali, ekskomunikowali, dlatego, że sami nie poznali Boga, o którym myślą, że to Jemu oddają cześć i służą.

Oni mówią: "Nasz Bóg", "Nasza wiara" i "Bóg i ojczyzna". W konfrontacji z Jezusem okazało się, że mogą to być tylko slogany, a nie doświadczenie żywego Boga. Jezus miłuje uczniów, troszczy się o nich. Przez wiele lat swojego życia będą doświadczali tego, co spotkało Jezusa w ciągu ostatnich trzech lat. Duch Prawdy będzie równoważył doznania i udręki uczniów. Oni zobaczą owoce służby, będą spotykali ludzi nawracających się i rozradowanych poznaniem Boga.

Dla ludzi świata przekonywające jest zgodne świadectwo dwóch świadków. Na zgodne świadectwo uczniów i Ducha odpowiedzą wiarą. Przy braku zgodności świadectwa uczniów i świadectwa Ducha uczniów nie przyniosą owocu, a Bóg nie zostanie otoczony chwałą.

Jezus zachęca uczniów, by ich bliska, osobista więź z Bogiem w Duchu odróżniała ich od przeciwników. Wrogość ze strony niewierzącego świata będzie trwałym elementem ich chrześcijańskiego życia. Srogie prześladowania spowodują, iż niektórzy wyprą się wiary w Jezusa.