Wypowiadając słowa modlitwy "Ojcze nasz", mówimy:

"i odpuść nam nasze winy, jako i my wybaczamy naszym winowajcom...",

ale bywa, że wybaczyć trudno, a dla wielu jest to praca na całe życie.

Wszystko zależy od tego, czym zawinił winowajca i jaką krzywdę wyrządził.

Przebaczenie jest związane nierozerwalnie z poczuciem krzywdy - małej lub dużej. Nie sam czyn bowiem jest istotny, ale nasze osobiste poczucie krzywdy nim wywołane. Jeśli poczucie krzywdy nie pojawi się w nas, nie pojawi się także problem z przebaczeniem. Poczucie krzywdy jest przykrą emocją, która dotkliwie nas rani, pozbawia spokoju i radości, a czasem uniemożliwia wartościowe życie. Uwolnić się od niego można tylko przez wybaczenie, ale czasem długa do niego droga...

Własne życie trzeba przeżywać samemu. Nie można oddać je w ręce drugiego człowieka, aby ten zapewnił nam dostatek, spokój, bezpieczeństwo. Kiedy ktoś troszczy się nadmiernie o nas, nie mamy innym wiele, albo nic do powiedzenia. Naszą codzienność nie przenika życie, lecz stagnacja. Nie lękamy się już niczego i niczego też nie spodziewamy. Nie planujemy, ponieważ jest ktoś, kto myśli o nas, za nas, a my staliśmy się wykonawcami poleceń.

Chcąc odczuć wspólnotę z innymi powinniśmy coś z nimi budować. Razem budując stajemy się sobie braćmi. Brak umiejętności, a przede wszystkim chęci wspólnego tworzenia sprawiamy, że oddalamy się od siebie a z czasem stajemy się sobie obcymi ludźmi. Zazdrościmy sobie tego, co mamy. Jest i tak, że ten, kto ma mniej skacze do oczu temu, który ma więcej. Przestają być ważne słowa, które do siebie mówimy, a na pierwszy plan wysuwają się rzeczy, które posiadamy. Słowo jest pozbawione wartości, a w jego miejsce wchodzi rzecz. Kiedy słowa wypowiadane przez człowieka tracą sens, nie może się on porozumieć z innymi. Stąd istotną rzeczą jest nie zagubienie sensu słowa, które pojawia się między nami.

Ile słodkich maluchów rodzi się na świecie jednego dnia tego nie wie nikt oprócz Boga.Tak samo trudno jest powiedzieć ilu dzieciom niedane jest się narodzić, powodów tu może być dużo poczynając od decyzji przyszłej mamy, a skończywszy na komplikacjach medycznych. Kto z was patrząc na rozgwieżdżone niebo pomyślał, że są to światełka dzieci – aniołków niosące przesłanie „Kocham Cię”, „Jestem aniołkiem w Królestwie Niebieskim” i tych, które wkrótce Bóg położy pod sercem wybranych kobiet?

W Piśmie świętym czytamy "Dzieci są darem od Pana" (Psalm 127:3-5), a skoro jest to dar od samego Boga to dlaczego przez tyle lat nie potrafimy,nie chcemy go docenić i przyjąć z należytym szacunkiem i miłosicią?

Dla niektórych dzieci Internet pełni funkcję narkotyku.

Coraz więcej dzieci uzależnia się od surfowania w Internecie, a zwłaszcza od portali społecznościowych. Spędzają one wiele godzin dziennie przy komputerze i dokonują kolejnych, coraz bardziej banalnych wpisów. Zaczynają żyć rytmem tych wpisów na swoim profilu i niespokojnym oczekiwaniem na reakcję choćby jednego internauty. Rodzice przekonują się o tym na przykład wtedy, gdy zepsuje się komputer lub gdy przestaje działać połączenie z Internetem. Uzależnione dzieci stają się wtedy nieszczęśliwe, agresywne i domagają się natychmiastowej reparacji sprzętu
 

W jaki sposób poznać, że ktoś jest alkoholikiem? Przez to, że taka osoba nie potrafi wypić niewielkiej ilości alkoholu i na tym poprzestać. Alkoholicy albo nie piją nic, albo się upijają. Nie są w stanie już do końca życia odzyskać kontroli nad alkoholem, ale mogą nie pić nic. Wtedy stają się trzeźwymi alkoholikami. Nie jest to możliwe bez skorzystania z terapii i bez wejścia do grup samopomocy - Anonimowych Alkoholików lub Klubów Abstynenta.  

Alkoholik to ktoś śmiertelnie zakochany w alkoholu (to zakochanie samo nie minie). To także ktoś, kto nałogowo oszukuje samego siebie (system iluzji i zaprzeczeń), czyli łudzi się, że nie jest uzależniony i wmawia sobie, że picie alkoholu nie niszczy jego zdrowia, życia i relacji międzyosobowych.
 

Kościół posłany jest do wszystkich ludzi tej ziemi: do świętych i grzeszników, do silnych i słabych, do szczęśliwych i doświadczających rozpaczy. Jedną z najbardziej bolesnych form cierpienia jest cierpienie związane z kryzysem małżonków. Jeśli ona i on przysięgają sobie wzajemną miłość, wierność i uczciwość w dobrej i złej doli aż do śmierci, jeśli zawierzają sobie nawzajem swój los doczesny oraz los ich dzieci, a później jedno z nich łamie swoją przysięgę, rani, zdradza i odchodzi, to zadaje największy ból, jakiego człowiek może doświadczyć na tej ziemi. Jest to bowiem ból wyrządzony przez osobę, która powinna nas najbardziej chronić i zapewniać nam największe poczucie bezpieczeństwa.