VII Tydzień Okresu Zwykłego


Jk 5, 9-12; Ps 103, 1-2.3-4.8-9.11-12; Por. J 17, 17ba; Mk 10, 1-12

Jezus opuścił już Galileę i udał się wraz z uczniami do Judei.
Po drodze unikał ludzi, bo był zajęty szkoleniem uczniów. Ludzie jednak poszukiwali Jezusa, więc zaczął ich nauczać. Faryzeusze zadają Jezusowi podchwytliwe pytanie na tema rozwodu. Przedmiotem sporu jest stawiane prze faryzeuszy pytanie o okoliczności dające prawo do rozwodu oraz stanowisko Jezusa, że rozwód jest niedopuszczalny.
W Ewangelii Marka chodzi o sprawę bardziej podstawową: czy rozwód jest prawnie dopuszczalny?

Pytając faryzeuszów o to, co Mojżesz „pozwolił", Jezus zmusił ich do uznania, że Mojżesz jedynie „pozwolił", nie zaś „nakazał" rozwód, niezależnie od jego konkretnych powodów.


„W starożytnym judaizmie rozwód nie był związany z podjęciem działań prawnych w sądzie. Mąż sporządzał list rozwodowy: „Opuszczam i oddalam moją żonę dnia dzisiejszego" i wręczał go małżonce.”



W dyskusji nauczyciele religijni powołują się na treść 24 rozdziału księgi Powtórzonego Prawa: "Jeśli mężczyzna poślubi kobietę i zostanie jej mężem, lecz nie będzie jej darzył życzliwością, gdyż znalazł u niej coś odrażającego, napisze jej list rozwodowy, wręczy go jej, potem odeśle ją od siebie. " Jezus powołuje się na opis małżeństwa pierwszych ludzi z księgi Rodzaju: "Dlatego to mężczyzna opuszcza ojca swego i matkę swoją i łączy się ze swą żoną tak ściśle, że stają się jednym ciałem."



Opuszczenie przez dojrzałego człowieka rodziców; złączenie, czyli poznanie, zaakceptowanie i umiłowanie wybranej żony; oraz zbudowanie przez mężczyznę i kobietę jedności duchowej, psychicznej i cielesnej opisuje pierwotny zamiar Boga wobec małżeństwa. Ten plan nie zakłada rozwodu.


Jezus przywraca pierwotny plan Boga, skorygowany w historii przez Mojżesza, dopuszczającego rozwód jako ustępstwo wywołane ludzką słabością. Skorygowany plan zawiódł. Pozwolił na to, aby mąż od pierwszego, czy setnego konfliktu z żoną rozmyślał o jej oddaleniu, a nie o budowaniu z nią jedności. Rozczarowania i konflikty w planie Bożym stanowią okazją do zbudowania lepszej jedności małżeńskiej, a w planie ludzkim, do jej rozerwania.



Człowiekiem, który nie ma rozdzielać małżeństwa nie jest sędzia, lecz mąż. W świetle skorygowanego planu Mojżesza tylko mąż mógł oddalić żonę, żona nie mogła tego samego uczynić wobec męża. Jezus unieważnia staro testamentową procedurę postępowania rozwodowego.


Nauka Jezusa na temat małżeństwa i rozwodu jest kolejnym wyzwaniem dla tych, którzy pragną być jego wyznawcami: zakaz rozwodów i powtórnego wstępowania w związek małżeński. Mężczyzna, który łączy się z dwiema kobietami, dopuszcza się cudzołóstwa w takim samym stopniu jak kobieta, która utrzymuje związki z dwoma mężczyznami. Jezus podkreśla wierność pierwszej żonie.



Marek, pisząc Ewangelię dla czytelników żyjących w kulturze rzymskiej, w której żony mogły się rozwodzić z mężami, wskazuje na zastosowanie nauki Jezusa także w tym przypadku.



Uczniowie pytają o sprawy małżeńskie jeszcze raz w domu. Nie jest to dom w Kafarnaum, lecz jakieś miejsce w Judei. W starożytności nikt nie wypowiadał się w tak zdecydowany sposób na temat rozwodu, uczniowie proszą o wyjaśnienia.