Rozważanie na 24.05.2016 PDF Drukuj Email
Wpisany przez Beata   
poniedziałek, 23 maja 2016 23:32

VIII Tydzień Okresu Zwykłego, Rok C


1 P 1, 10-16; Ps 98 (97), 1. 2-3ab. 3c-4 (R.: por. 2); por. Mt 11, 25; Mk 10, 28-31



Człowiek, który cenił zbawienie ziemskie, czyli bezpieczeństwo materialne odszedł zasmucony, że do kolekcji posiadanych dóbr nie może łatwo dodać zbawienia wiecznego. Uczniowie już rozumieją, że wejście do królestwa Bożego to zbawienie wieczne. Pytają: "Więc kto może być zbawiony?".


Nawet wyrzeczenie się bogactwa nie zapewnia zbawienia. Ludzi zbawia tylko Bóg, który zna to, co jest w ich sercu, zna motywacje ich czynów i podstawę zaufania Jemu, wie kogo i co miłują. Teraz Piotr dodaje jeszcze jedno zagadnienie z poziomu myślenia ludzkiego a nie Bożego, pyta o korzyści jakie otrzymają uczniowie za ich decyzję wytrwania w służbie do końca życia.



Piotr jest świadomy, że uczniowie już zrobili ten krok wiary, na który nie było stać zasmuconego poprzedniego rozmówcy. Oni zostawili wszystko i poszli z Jezusem do świata. Poszli za Nim, to znaczy: uwierzyli w Niego i stali się Jego uczniami. Zostawili wszystko: to znaczy zaufali Bogu, że zaspokoi ich potrzeby oraz potrzeby pozostawionych członków ich rodzin.
Zostawienie wszystkiego nie mówi o odrzuceniu krewnych, lecz o oddaleniu się od nich. Krewni uczniów też powinni uwierzyć w Jezusa i stać się Jego uczniami. Oni powinni tak samo Mu zaufać, jak ci którzy wchodzą do królestwa niebieskiego. Pozostawieni krewni niekiedy są wrogami Jezusa, niekiedy wierzą w Niego.


Piotr pyta teraz o to, czy do zbawienia uczniów wystarczy to, że zostawili wszystko i poszli za Nim. Ich zbawienie zależy od tego, że w Niego uwierzyli i zaufali Jemu odnośnie całego życia obecnego i przyszłego, a to że poszli za Nim będzie źródłem ich przyszłej nagrody.


Wkrótce Jezus zapowie trzeci raz zbliżającą się Jego śmierć i zmartwychwstanie. Uczniowie również i tym razem nie zrozumieją o czym Jezus mówi. To co błędnie zrozumieli stanie się źródłem prośby dwóch z pierwszych uczniów poznanych przez Jezusa na początku Jego służby: „Przyznaj nam to, abyśmy w Twojej chwale zasiedli jeden po Twojej prawej, a drugi po lewej stronie”.