W kościele pod wezwaniem Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Piekoszowie w ołtarzu głównym znajduje się cudowny obraz Matki Bożej Miłosierdzia. 21 maja 1705 r., w święto Wniebowstąpienia Pańskiego z obrazu w piekoszowskim kościele popłynęły krwawe łzy. To niezwykłe zjawisko dało początek kultowi Matki Bożej Piekoszowskiej.

Dzieło malarskie o wymiarach 76,5x90 cm, pochodzi z przełomu XVII i XVIII w. Autor obrazu jest nie znany. Przedstawia Matkę Boską trzymającą na prawym ręku, tulącego się do Niej Jezusa Chrystusa. Ten słynący łaskami obraz ozdobiony jest piękną, srebrną sukienką, która pochodzi z pierwszej połowy XVIII w.

Barokowy obraz Matki Bożej Miłosierdzia został podarowany parafii Narodzenia Najświętszej Maryi Panny przez ojca Tobiasza Czechowicza z Jasnej Góry w 1700 r. Niemal od samego początku bytności obrazu w Piekoszowie doszło do licznych uzdrowień. Do dnia dzisiejszego w kościele zachowało się wiele udokumentowanych świadectw niezwykłych łask. 21 maja 1705 r., w święto Wniebowstąpienia Pańskiego, zebrani w świątyni ludzie widzieli jak po obrazie płynęły krwawe łzy.

Do Piekoszowa przybywali wierni z całej Polski, aby wypraszać potrzebne łaski, dziękować za pomoc oraz prosić o wstawiennictwo u Boga. W kronice parafialnej można odnaleźć zapiski, że w latach 1705-1743 wierni otrzymali 284 uzdrowienia. Nie wszyscy jednak czcili to święte miejsce – nocą z 14 na 15 stycznia 1983 r., dokonano świętokradztwa, skradziono korony zdobiące obraz.

18 maja 1986 r. dokonano rekoronacji, którą przeprowadził Prymas Polski, ks. kard. Józef Glemp.

Pierwszy kościół w Piekoszowie został ufundowany przez rodzinę herbu Odrowąż, do której należała wówczas ta miejscowość. Świątynia pod wezwaniem Św. Jakuba Apostoła, została wzniesiona w XVI w., z kamienia i cegły. Kościół w ciągu wieków popadł jednak w ruinę, dlatego też w 1807 r. rozpoczęto budowę nowej okazałej świątyni, pod wezwaniem Narodzenia Najświętszej Maryi Panny. Pracami budowlanymi kierował ks. proboszcz Bernard Binkowski.

Konsekracja nowej świątyni miała miejsce 2 VI 1884 r., dokonał jej bp Antoni Stoczkiewicz.